terça-feira, 9 de junho de 2009

Iom chamishí / Quinta-feira


Haiom iom chamishí, shebo haiu haleviyím omrim beveit hamicdash:Lamnatseach aj haguitit leassaf. Harninu lelohim uzenê haríu lelohe Iaacov. Seú zimrá utenu tof, kinor naim im nável. Tic`u vachodesh shofar, bakésse leiom chaguênu. Ki chol leisrael hu, mishpat lelohe Iaacov. Edut bihossef samó betseto al érets mitsráyim, sefat lo iadáti eshma. Hassirôti missével shichmo, capav midud taavorna. Batsará caráta vaachaletseca, eenchá besseter ráam, evchonchá al me meriva, sêla. Shema ami veaída bach, Israel im tishmá li. Lo yihie vecha el zar velo tishtachave leel nechar. Anochi Adonai Elohecha hamaalcha meérets mitsrayim, harchev pícha vaamaleêu. Velo shama ami lecoli veisrael lo áva li. Vaashalechêu bishrirut libam, ielchu bemoatsotehem. Lu ami shomêa li, Israel bidrachai iehalechu. Kim at oivehem achnía veal tsarehem ashiv iadi. Messaneê Adonai iechachashú lo, vihi itam leolam. Vaiaachilehu mechélev chita, umitsur devash asbiêca.


Hoje é o quinto dia do Shabat, no qual os levitas cantavam no templo: Ao Cantor-Mor, adaptado a "Guitit", de Assaf. Cantai de júbilo a Deus, que é a nossa fortaleza; erguei alegres vozes ao Deus de Jacob. Entoai um salmo e fazei soar o adufe, a agradável harpa e o saltério. Tocai o shofar pela lua nova, no dia fixado como dia da nossa festa. Pois este é um estatuto para Israel, uma ordenaça do Deus de Jacob. Ele o prescreveu em José, como testemunho, quando este saiu para governar na terra do Egito, onde ouviu uma linguagem que não conhecia. Livrai o seu ombro do peso, do caldeirão da servidão foram retiradas as suas mãos. Na angústia clamaste silenciosamente e livrei-te, respondi-te com voz de trovão; provei-te junto as águas de Merivá. Ouve, povo Meu, Eu te advertirei, ó Israel, se Me escutares! Não haverá em ti deus estranho nem adorarás a deus estrangeiro. Eu sou o Eterno, teu Deus, que te fez subir da terra do Egito: Abre bem a tua boca, e enchê-la-ei. Mas o Meu povo não escutou a Minha voz, e Israel não Me quis. Assim deixei-os andar segundo a obstinação dos seus corações, para que seguissem os seus próprios conselhos. Quem dera que Me escutasse o Meu povo, que Israel andasse nos Meus caminhos! Eu em breve abateria os seus inimigos e voltaria a minha mão contra os seus adversários. Os que aborrecem ao Eterno, não o declaram abertamente, mas o castigo deles durará para sempre; Ele nutriu a Israel com a melhor farinha de trigo, e com o mel que emana da rocha o saciou.

Nenhum comentário:

Postar um comentário

faça seu comentário.